EYLÜL..

          Eylül, bana hüznü çağrıştırmayan bir sonbahar ayı.. Sükûnuyla ruha işleyen bir güzellik saklı içinde. Ayrıca sarışın afetimin iki isminde biri!  Son’da da insanı mutlu edebilecek huzurun varlığını kanıtlar gibi!..


         Ne güzeldir insanın kalıcı dostlarının olması.. görmesen de gitmesen de… hani o köy gibi! 
        Ne zaman telefonum çalsa bilirim ki bir dost köyüne çağırmakta beni.. Bazen söz verip tutamamanın ezikliğini yaşarım. Ya bedenin sağlığı bozulmuştur ya da cüzdanın varlığı!!
Bilmezler ama ben zaten her çağrıldığım yere giderim.. hatta hiç çağrılmasam da .. ve gitmemden biraz ürkenler olsa da!! .
Ne güzeldir hayâlde kavuşmak.. Hiç tanımadıklarınla bile kurulan muhabbet!!


          Bu eylül isyan bayrağını açan gönlüme söz geçiremedim.. farkında bile olmadan baktım bavul hazırlamakta o gönülde hapsettiğim!.. Bütün bir Eylül.. Ege’den başlayıp mola vere vere sonra çocuklarla buluşup Akdeniz’in kuzey kıyılarının sonuna kadar uzanmaya karar verdim..
         Her bir köyden(!) veya kadı'nın köy'üne döndükten sonra sizlere seslenmeyi hayâl ediyorum..
bir müzikle
bir şiirle
bir fotoğrafla
bir kuru merhaba ile…


Sizlerin, benim yazamadıklarımı da okuyacağınızdan eminim..

şimdilik...hoşçakalın.