PAYLAŞIM..

         Ne zaman bir şiir kitabının kapağı üzerinde “bütün şiirleri” başlığını görsem, ya artık şiir üretemediğini düşünürüm o şairin, ya da artık yıllara meydan okuyamadığını..
        Üç kitap içinde topladım bugüne kadar yazdığım şiirlerimi.. İlk kitabımın adıdır “Hasret Senfonileri”.. Ödül verilen ve bilmediğim bir dünyaya adım atmama ve oradaki mükemmel insanlarla tanışmama sebep olan.. Yarışmanın yapıldığı 1998 yılında gelirini Mehmetcik Vakfına bağışladığım..
       Sonraki yıllarda, “Bende Kalanlar” adını verdiğim ve gerçekten bende kaldıklarını düşündüklerimi şiire dönüştürmeye çalıştığım kitabın gelirini ise Lösemili çocuklar vakfına bağışladım.. Adı “Velhasıl” olan üçücü kitabımın tüm gelirini ise, çok sevdiğim bir öğrencimin o güne kadar teşhis edilemeyen hastalığının adının Çölyak olduğunu öğrendiğimde, o vakfa bağışladım..
          Sonra bir romana başladım.. Köklerimi anlattığım, acıları, aşkları romanlaştırdığım “albümdekiler” in gelirini de Türk Eğitim Vakfına TEV’e bağışladığımı biliyorsunuz..


         Bunlar o kadar küçük o kadar cüz’i meblâğlar ki “bağışlamak” fiilini kullanmak bile, abesle iştigâl.. Ama bana verdiği mutluluğu huzuru gururu bir anlatabilsem!.. İşte o, benim servetim!
Ve anlatabilsem, esas roman o duygularım olur!


Bugünlerde “bütün şiirleri” başlığı atmadan, geçen 12-13 yıldan sonra bugüne kadar yazdığım şiirlerimden oluşan bir kitap cık daha yayınlansın istiyorum.. Şiir yazmak, yazabilmek, ve yazmayı engelleyememek, insanın çok derin ve çok zengin bir duygu dünyasına sahip olmasından kaynaklanmakta..
Çünki şair, ulaşamadığına biçip giydirdiği kaftanları çıkartsa ulaşamadığının üstünden; erişilmez zannettiği hayâlden o an vaz geçeceğini bile bile yazar şiirlerini..


Hercai bir gönle sahip olmadığım için, şiirlerimin yazılmasına sebep olan her ne ise, ya da her kim olursa olsun;  tüm acılarıma, sevgime ve coşkularıma lâyık buldum ben.. Keşke gerçekten şiir yazabilseydim derim ne zaman aklıma düşseler!

Diyor ki gönlüm,

Şöyle beri gel..

akla aldırma,

gönlü dinle!..

Zarar gelmez insana

sunulursa aşk,

şiirle!..

GV

                                                                               ***
 Bir de sonuca ulaşabilmem için olağan üstü çaba harcadığım bir roman daha var.. “Yanlış Ritim” ile gelişen olumsuzlukları gidermeye uğraşmaktan yorgun düştüm.. Kitaba konu olanların (biri hariç) her birinin elindeki şef bageti ile beni yönlendirmeye çalışmalarına ve gereksiz taleplerine engel olamayınca da yazmaya ara verdim.. İstenilen şekilde devam etmem mümkün değil. Bakalım! Ya bitince sevincimi, ya da rafa kalkınca üzüntümü sizlerle paylaşacağıma söz veriyorum.