"Yaşansaydı eğer" parantezine veda..

“bir yastıkta kocayın” denmiş de, neden bir yastıkta yaşayın denmemiş diye düşünürüm zaman zaman eksik dualar aklıma geldikçe.. Yaşamadan kocamanın ne anlamı olabilir? Ya da, doyasıya yaşanarak yaşlanıp kocamanın neresi kötü?

Şarkılardan medet ummayalı çok oldu ama yine dertleri zevk edinmiş günlerle boğuşmaktayım.. Kelime oyunu falan yaptığım yok. Bir yastığı bile paylaşamadığım için değil, yastığımın başkasıyla paylaşıldığını gördüğüm için de değil bitmeyen isyanlarım.. Bu alçıya alınamayan eski kırıklar var ya.. hangisini geri itsem o kırıkların, öne geçen arkada kalana yol veriyor hûşû içinde.. Hangisine yansam ilk günki gibi, öbürü unutulduğunu sanıp dudak bükmekte..

Hepsini birden kucaklayıp taşımaya artık yetemiyor yürek.. Bir kere de, dertlerim beni kucaklayıp taşısın istiyorum!..

Yorgunum..
 

Hiç bu kadar zor gelmemişti ağlamak.. sanki doluymuş gibiyken bomboş oluşuna ilk defa şahit olmaktayım gözlerimin.. Her oturduğum yerden kalkışımda nedenini bilmeden gidip balkondaki minderlere oturup işte şimdi, tamam artık .. dediğim halde bir damla bile akıtamadığım göz yaşlarım, neredesiniz?? Kurudu mu yatağınız?

Oysa böyle sebepsiz günler için, kurutmamıştım pınarınızı.. neden inatlaşırsınız şimdi?? Sadece ben değilim isyanlarda olan.. gururum!, seni engelleyerek alıyor intikamını sanki! Yutkunmakta zorlandığım şiş boğazım, her bir hıçkırığa düğüm attıkça kendini muzaffer bir komutan zannetmekte.. Kendini böylesine sessiz ve ketum, naza çekmenin nedenini bir anlayabilsem?? Kim, ya da "NE" izin vermiyor sana bir bilsem??

Oysa sen bugüne kadar, bu yaşıma kadar serazat takılan.. kendi başına buyruk bir pınardın.. bana hiç sormadan, hiç esirgemeden suyunu, içimi pas tutturana kadar akıttın yıllardır.. Şimdi ne oldu? Şimdi BEN istediğim için mi kuruttun yatağını ? canın istediğinde bana sormadan, aktığın günlerin hatrına!..  bir damla bırak.. ben çoğaltırım onu!..

 

Günlerdir izin verdim özgür takılmana.. dalıp gitmene.. bir yangın yerine çevirmene oyuklarını.. yumup kapaklarını, iç perdende oynattığın filmi kaçıncı kez seyrediyorum biliyor musun?

Bir insana değil.. yaşanmışa da değil!.. “yaşansaydı eğer” parantezi içindeki  tarihime güle güle demek.. kolay mı?

Bir damla su.. ne olur!.