"artık" zamanlar..

      " Artık zamanlar "

Hani, yenemeyecek  kadar doyulduğunda, ya da yenmeyecek kadar bayatladığı düşünüldüğünde, “artık” yemekler verilir ya, aç karınlar doysun sevap olsun diye! günah işlendiği hiç düşünülmeden. İşte öyledir yakınlarınızın size sunduğu zamanın ‘artık’ dilimi de.

Aslında her egonun kendisini tatminidir, vicdan hanımı(!) rahatlatmak için.. Herkesin gönlü alınıp, her iş/alışveriş bittiğinde, gidilecek yer de kalmadığında.. bazen akla gelir hani dur bir de şuna uğrayalım da gönlünü alalım sevap olsun denir.. ya.. işte öyle!

Bir dönem sonra, herkesin bu “artık zaman” dilimleri içinde aranacağının bilinmesi için yazmak istedim..

Bir kısır döngü içinde.. ne ekersen onu biçersin bilinci ile.. siteme gerek duymadan aslında siteme bile hakkınız olmadan. O “artık zamanları” kanıksarsınız ve hatta beklersiniz!

O nedenle, zamana hükmedebildiğiniz vakitlerinizi harcarken, zamanınızın “artık” larıyla doyurduklarınızın yaşına geldiğinizde, size verilecek “artık zaman” ı bile sunmayanlar olabileceğini düşünmelisiniz.

Belki hiç okumadığınız, ya da okuduğunuzda mühimsemediğiniz bir şiirimi, bir de bu düşüncemin cılız ışığı altında okumanız için tekrar sunmak istedim.

Hatırla!

‘açık olunca zarar gelmez’ sanılan

 nice yaralara,

 acımasızca basılan tuzdur “zaman”..

Düşün!

‘yalnızlık Allah’a mahsus’ dendiği için mi,

 sıra yalnız yatmalara gelince

 başını dayadığın omuz olur “zaman” ?..

Unutma!

Yeni’yi eskimiş,

körpe’ yi  kocamış yapan,

dayanılmaz sanılan nice acıları,

kavuşmasız ayrılıkları unutturan

 faili meçhul bir gölgedir “zaman”..

 

 

not: Sadece bir gün yayında kalan bu yazımı, kitabıma yapılan yorumlara zamanında yer verebilmek için geri çekmiştim.
Belki okumayanlar vardır diye yeniden yayınladım..