Yenilgi,
yenilgim,
yalnızlığım ve kimsesizliğim..
Bana binlerce yengiden de değerli olan sen!
yalnızlığım ve kimsesizliğim..
Bana binlerce yengiden de değerli olan sen!
Dünyadaki tüm parlak başarılardan
sensin yüreğime yakın olanı ..
Yenilgi,
yenilgim,
başkaldırışım
ve de benim kendimle tanışmam.
Sayendedir ki,
hala ben ayağı yere basan
ve solmuş umutlar peşinde koşmayan
biri olduğumun bilincindeyim..
Ve sende yalnızlığımı bulmayı
ve de herkesten uzak,
ve de gururlu olmayı.
Yenilgi,
Yenilgi,
yenilgim,
benim parlak kılıcım ve de kalkanım.
Gözlerinde okudum tahtı arayanın
kendi kendisinin kuluna dönüştüğünü.
Ve, bir kimsenin derinlerindeki
esasını anlayabilmek için
onun gücünü söndürmek gerektiğini!.
Ve ancak
Ve ancak
böylesine olgunlaştıktan sonradır ki,
bir meyvenin tadına varılabildiğini.
Yenilgi,
yenilgim benim,
sesini sözünü benden sakınan arkadaşım;
şarkılarımı,
bağrışmalarımı
ve sessizliklerimi hep duyacaksın!.
Ve senden başka hiçkimse
bana söz edemeyecek çiçeklerden
kanat çırpınmalarından
ve deniz kabarmalarından
ve de geceleri yanan dağlardan!.
Ve sen, tek başına
ruhumun sarp ve kayalık
yollarından tırmanacaksın.
Yenilgi,
yenilgim,
benim ölmez cesaretim
sen ve ben fırtınada birlikte güleceğiz;
ve biz ikimiz,
derin mezarlar kazacağız
içimizde ölmekte olan çocuklara !..
Ve tutunacağız,
tüm gücümüzle,
tüm gücümüzle,
güneşin karşısında
içimizdeki hiç sönmeyen o ışığa..
-halil cibran-
"Düşünce uzayda bir kuştur.. Eğer sözcüklerden yapılmış bir kafese konursa, belki kanatlarını açabilir, ama uçamaz."
Büyük bir şair, filozof ve sanatçı olan Cibran; 1883 yılında Lübnan'da doğdu.Şiirleri yirmiden fazla dile çevrilmiş olan Cibran, (altmışlı ve yetmişli yıllarda) en yaygın okunan ve tartışılan yazarlardan biridir.
Hayatının son yirmi yılında ABD'de geçirdi.
Halil Cibran, 'Ermiş'' adlı eseriyle; 1974 yılından itibaren, ülkemizde de tanınmaya başladı ve ilgi gördü. Yaşadığı günlerde kitapları; tehlikeli, ihtilalci ve gençliği zehirleyici bulunarak meydanlarda yakıldı ama inançlarından ödün vermedi. 1931 yılında öldü.
Hayatının son yirmi yılında ABD'de geçirdi.
Halil Cibran, 'Ermiş'' adlı eseriyle; 1974 yılından itibaren, ülkemizde de tanınmaya başladı ve ilgi gördü. Yaşadığı günlerde kitapları; tehlikeli, ihtilalci ve gençliği zehirleyici bulunarak meydanlarda yakıldı ama inançlarından ödün vermedi. 1931 yılında öldü.
20 yorum:
Merhaba Gülsen hocam.
Şiiri okurken, sizin olduğunu düşündüm başlarda ama sonunda Halil Cibran'a ait olduğunu gördüm. Ender olarak yaptığınız alıntılardan biriyle karşılaştım. Şiirdeki duyguları paylaştığınızı düşündüm. Öyle mi?
Evet anjelika.. doğru bir tesbit.. Aynı zamanda herkesin de paylaşmasını istedim..
Çünki bizzat yenilgiye ithaf edilerek yazılan ve yenilgilerdeki kazanımları bir yengiye değişmeyen düşüncenin, çok büyük bir felsefe olduğunu düşünüyorum.
Halil Cibran'ın yenilgisi, belki sonradan zafere dönüşmüş olamaz mı hocam? Sevdiğimiz bir ustayı tekrar paylaştığınız için sağolun.
Sevgi ve saygılarımla..
Zaten bana göre şiirde verilen mesaj bu sevgili Jivago..
Yenilgi, her zaman bir zafere dönüştürülmese de, bunun gururla kabullenilebilmesi, aslında onun bir başarıya dönüştürülmesidir..
Tabii anlayana!
Yenilgi; anlamı her ne kadar olumsuz pek çok düşünceyi çağrıştırsa da ben seviyorum, yenilmekten de korkmuyorum. Yenilgilerden sonra zafere ulaştığımızı ya da şiirde dendiği gibi olgunlaştıktan sonra meyvenin tam tadına eriştiğini düşünüyorum. Yenile yenile kazanmak / kazanabilmek ya da içimizde hassas bir yara da olsa onu kabullenip besleyebilmek, büyütmek gibi şeyler...
Güzel, çok güzel bir şiirdi. "Yenilgim" diyebilmek bile çok güzel olabiliyor bazen.
Ya da, derinlerdeki esası anlayabilmek için, o gücü söndürmek gerektiği !!
Varsa eğer o gücü söndürebilecek güç, ne mutlu o kişiye sevgili nihansum..
Yalnız unutulmaması gereken gerçek, olgunlaşan her meyvenin tadına varılamadığı..
Avucumuzdaki kana bakıp, olgunluğun rengiymiş demek varken, korkunun dibine çakılmak işten değil..
Oysa fırtınada gülmek için, cesaretin dibine vurmak şart değil midir?
....
Ya benim canım hocam...ya ruhun aslına..ışığa tutunmak çocuğa bağlıysa? Ya menzil aynıyken, yollar farklıysa...?
(Cibran için sonsuz teşekkürler)
O sorduğun soruların doğru cevaplarını bilseydim, (ki ben doğru olduklarını sanıyordum)yenilgilerim derin mezarlar kazmama sebep olmazdı sevgili lodoscum..
Ama kiminin doğrusu diğerine yanlış olanda... vah gidene!
Yenilgi denemiş olmanın kanıtıdır.
Denemek, cesaret ve irade ister.
Hele bu insanın kendini tanıma konusundaysa bedeli yalnızlık olur.
Ve yenilgi yalnızlık olduğunda zafer olur.
Erdemin damıtıldığı sıcak bir kazandır yalnızlık.
İnsanlar yalnız doğarlar.
Büyürlerken, kendilerine enjekte edilen sosyalleşme afyonu yüzünden yalnız olmadıkları yanılsamasıyla mezara kadar giderler.
Yalnızlığın gerçek anlamını keşfettiğimizde o anlamda kendimiz oluruz.
Aslında yalnızlığın gerçek anlamı, yenilginin ta kendisidir...
Ve bazen yenilemiyorum ben.
Yalnız kalamıyorum...
Çünkü yanımda ben varım... ( Göz bebekleri titrer, kapar gözlerini... )
TEK KELİMEYLE,
MUTEŞEM BİR YORUM..
YANIMDAKİYLE(!) BERABER TEŞEKKÜR EDİYORUM SEVGİLİ OYUMBEN..
Yenilgi,eğrileri doğrultan güçlü bir çekiç,yanlışların gerisinde ki tek doğru belki.
Çok güzel bir paylaşımdı sevgili hocam,teşekkür ederim,ama bu birazda gerçeğe pencerenin hangi yanından bakmamızla ilgili diye düşünüyorum.
Saygılar sevgiler.
3 Nisan'da benim de post olarak koyduğum müthiş Halil Cibran dizeleri...
"Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı,
uçtukça büyüdü, çoğaldı,
oysa yüreğimi hiç terketmemişti...
Halil Cibran"
Doğru sevgili tufan.. gerçeğe pencerenin hangi yanından baktığımız??.. da, doğru olan gerçek hangisi sorusuna yanıt bulunduğunda!!
Bu senin bana ilk ilham verişin değil zaten sevgili dalgaları aşmak.. Hatırlarsan "kelimelerim" i de senin bloğundan görüp sayfama taşımıştım..
Ayrıca sizler daha okuma yazma bilmezken ben Cibran'ın ve Nazım'ın şiirlerini ezbere bilirdim..
Paylaşımın için çok teşekkürler, çok severim Halil Cibran'ı.
Tüm eserlerinde kendimize ait satırlar bulunur yada biz o satırların içine gireriz, görmek adına, yaşamak adına.
Sevgiler...
Bazı yorumlarda o kadar güzel ve yoğun satırlar okurum, ki onu çoğaltıp kitaba dönüştüresim gelir.. Şimdi senin de bir satırla anlattığın ifadeyi çoğaltıyorum içimde..
"ya da biz o satırların içine gireriz yaşamak adına.." ..
Çünki ben, her bir satırına tek tek girdim yaşamak adına sevgili yaşamın kıyısında..
yenilgi yeni kazanımlardır bir söz vardır yenile yenile yenmesini de öğreneceğiz diye..hayat her zaman zaferler getirmiyor önümüze yenilgiyi gururla karşılamak ta bir erdimdir.diye düşünüyorum sevgiler..
yenilgiler yengi kazandırmıyor insana ne yazık ki sevgili Bilge.. Sadece tecrübe kazandırıyor!! Belki ders alabiliyor insan ama bir zafer kazanmış olmuyor..
Ben mücedelelerimde hep yenildim.. ve artık bundan sonra yenmesini öğrenebileceğimi de sanmıyorum..
Sözcüklerden yapılmış kafesten kuşun uçup giderken benim düşüncelerimi de gagasına alıp götürdü birden...
Bir gün gagasının dağarcığında, sana unuttuğun coşkularını geri getirebilir o kuş sevgili Sufi.. Ya da hiç bilmediğin tanımadığın o güne kadar kullanmadığın kelimeleri!!
Yorum Gönder