7 Aralık 2010 Salı

ATA TOPRAKLARI..

   Burası Artvin/Ardanuç..  Benim Baba memleketim.. 
Sevdiğine kavuşamayınca kendini dibi görünmeyen uçurumdan atarak ölen sevgilisi için "yar'dan uçtu... yar'dan uçtu " diye diye aklını yitiren kadının dağlarda yankılanan sesinin "..adanuç.." olarak algılanmasından kaynaklandığı ve yöre adının Ardanuç olarak kabul gördüğü rivayet edilir..
 "albümdekiler" i okuyanların hatırlayacakları, Sanem'im gelin gittiği, Dürrin'in büyük aşkı Serhan'a veda ettiği, o muhteşem ve ürkütücü güzellikteki yerleri, manzaraları, deli akan Çoruh nehrini, döne döne zor çıkılan dağ yamacındaki virajları, 1930 yılından bu yana pek bir doğa değişimi olmadığı halde, insan elinin neleri bozduğunu yok ettiğini sizlerle paylaşmak istedim..
Tam da bir ucu oralara dokunacak olan yeni romanı yazmaya başladığım şu günlerde..
İçimdeki coşkuyu arttıran bu görüntüleri yollayan mükemmel dost sevgili Tufan'a yürekten teşekkürlerimi sunuyorum..  




                               



16 yorum:

Newbahar dedi ki...

Öyle bi dalıp gitmişim ki...

Seviyorum ben bu dalmalarımı. Heyecan bastı.

Bende teşekkür ediyorum gönlü güzel Tufan Beye.

aylintoygun dedi ki...

görüntüler ve kitap müjdesi ..daha ne isterim..
heyecen bastı bile..sevgiler öğretmenim..

Unknown dedi ki...

TUfan beyin eline sağlık,iki yaz önceydi çoruhun neredeyse tamamını
gezdim.mükemmel bir kaza olan yusufelinin kaldıralacağını düşünmek bile tüyler ürpertici,ne garip şey bu insan türü bütün güzellikleri yok etmek için yaratılmış sanki,sanki cehennem hizmetçisi.lanet olsun böyle bir türe lanet olsun bunları görüpte
kayıtsız kalanlara.

Arzu Sarıyer dedi ki...

80 li yıllarda orada görev yapmış bir öğretmen arkadaşımdan sık sık duyardım Ardanuş'un güzelliklerini."Albümdekiler" kitabınızda Ardanuş'u bir kez daha sevdim ve yaşadım.Yeni kitabınızda da Ardanuş olacak haberinize çok sevindim.Harika fotoğraflarla Tufan beyin hazırladığı sunum çok güzel,teşekkürler...İnsan eliyle o güzelliklerin çirkinleştirilmesi çok acı...Sevgiler sevgili Öğretmenim...

nihansu dedi ki...

Ne kadar güzel görüntüler bunlar, ne de olsa Karadeniz diyemeden de geçemiyorum. İnsana ilham veren ve baktıkça huzuru yaşatan yerler...

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Bloğunu zevkle takip ettiğimiz bir arkadaş Tufan bey, gönlüne sağlık. Takamızı Karadeniz fırtınası gibi sarsacak yeni romanın haberi sevindirici olduğu kadar heyecan verici sevgili Gülsen hocam.

Ata topraklarının üzerinde kara bulutların dolaştığı bu günlerde,
ucu oralara coşkuyla dokunarak birlikte olacak gönüller dilerim!

Sevgi ve saygılarımla..

Adsız dedi ki...

Fotoğraflar çok güzel; fakat ben bir türlü alışamadım yeşilin içindeki karaktersiz beton yığınlarına. İlle bir bina yapılacaksa bence doğal dokuya uygun malzeme kullanılmalı ya da en azından mimari açıdan değeri olan binalar inşa' edilmeli ki göze hoş gelsin. Bir ruhu olsun.

Esin Bozdemir dedi ki...

SevgiliGülsen Hocam,
Artvin-Ardanuç; Ata topraklarınızı,anımsadığım "Albumdekiler" de yer alan coğrafyayı, Tufan Bey'in fotoğrafları eşliğinde görmüş gibi oldum.Yeşilliğin bol olduğu ve henüz göremediğim Doğu-Karadeniz'e gitmeyi çok istiyorum...Fırsat bulup gittiğimde kendi kameramdan çektiklerimi ve aynı zamanda albumdekilerle bağlantılı olarak sizi de anarak paylaşmak isterim:)

O zamana kadar insan denen (!) daha da bozmaz HES girmez ise! Artık sadece "Adanuç/Ardanuç" değil bir gün tüm DİYAR gidecek elimizden diye korkarım!

Paylaşım için teşekkür ederim Gülsen Hocam...

Sevgi ve saygılarımla...

gülsen VAROL dedi ki...

YORUM YAZAN VE ASLINDA HEPİMİZİN ATA TOPRAKLARIMIZ OLAN YERLERLE İLGİLİ DUYGULARINI PAYLAŞAN ARKADAŞLARIMA TEŞEKKÜR EDİYORUM..

ARDANUÇ, ( bazı klavye ş harfi basıyor ç yerine zannederim :)) GÖRMEDİĞİM DİYARLAR İÇİNDE NE YAZIK Kİ.. DAĞLARINA VE YAR' LARINA SELAM OLSUN..

Asortik Krep dedi ki...

Görüntülere doyamadım..yeni kitabın müjdesine de çok sevindim..Teşekkürler paylaşım için :)

Akgül Çubukçu dedi ki...

Gülsen öğretmenim, Karadeniz gezimiz sırasında ucundan, bucağındna da olsa, o müthiş güzelliklerin içine girme zevkini yaşadım. Karadeniz cennet bir bölge gerçekten. Doğu Karadeniz'in o yalçın ve büyüleyici doğasının ise, insanı alıp götüren, insanı içine çeken bir gizemi var. Her görüntüyü kaydetmek, hiç birini unutmamak, bütün güzellikleri kameramla götürebilmek için, iki adım başı durmam gerekmişti. Hala da doyamamıştım fotoğraf çekmeye. O derece inanılmaz güzellikler vardı oralarda.

Şimdi bu görüntüleri izleyince yine çok heyeceanlandım. Tufan beyin ellerine, emeğine sağlık. Bize harika bir gezi yaptırdı. Albümdekiler'in yaşadığı yerler canlandı, karşımıza geldi. Yeni romanınızı ise daha bir sabırsızlıkla bekliyorum... Sevgilerimle Gülsen öğretmenim. :)

suskunkoy dedi ki...

"Hasret Senfonileri" hırçın doğanın yürek derinlerinden kopup izlenimci olduğu kadar da dışavurumcu mavi kızıl tuvaline, uysal ama derinden, etili anlatımınızla -tahminlerimin çok ötesinde- yetkin yansıyan bir anı romanıydı.
Yeni yazdığınız romanın da yine insan eliyle evcilleştirilmeye çalışılan ama bir türlü gem vurulamayan yaban atı kadar vahşi doğanın büyülü dokunuşlarıyla kurgulandığını öğrenmek oldukça heyecanlandırdı beni.
Bir an önce yayınlanıp okuruyla buluşması dileklerimle saygı ve sevgilerimi sunuyorum dost yüreğinize... ve tabi ki yetkin kaleminize.
Sağlık ve mutlulukla...

Ha bu arada üzgünüm ama... bulamadım!

kırlangıç dedi ki...

benim doğudaki iş yaşamımın bir kısmı buralarda geçti...
bir an için oralara gittim...
akşama tamamlarım yorumumu...

didem dedi ki...

Ardanuc'un ne ilginc bir hikayesi varmis, bilmiyordum. Insan boyle bir manzaradan ilham almaz da neden alir? Muhtesem! Yeni kitabiniza guzel bir baslangic yapmaniz dileklerimle...Bitince okumak icin sabirsizlaniyorum.
Sevgiler

kırlangıç dedi ki...

o topraklar...
düşündüm, yılan gibi kıvrıla kıvrıla çıkılan yollar, dönüp dönüp demin geçtiğin yerin az üstünde olduğunu görmek,
çoruhun iki kolunun çılgınça bir birini dövmesi, irkilmem,
bir sepet hediye elmayı almıyorsun diye ölümle tehdit edilmek,
lokantada hesap öderken yüzüne ters bakması lokanta sahbinin" hesabun odendi gadan alem" demesi...
gibi bir çok şey kalmış gençliğimin artvin'inde...
teşekkürler sevgili öğretmenim,
ben bu yönden baktım artvin'e dilerim kusura bakmazsın...
...
sevgim ve saygım ile...

nalan dedi ki...

Babaannem ve dedem Artvinden Murguldan çocukken çıkmış,gelmiş Hendekte iki komşu köye yerleşmişler.Büyüdüklerinde de evlenmişler.
Çok istedim ama henüz göremedim oraları.
Birgün kimbilir ...
Kitapla ilgili cuma yazılarını okuyorum ,yüreğim yorumlamaya yetmiyor.Tamamlanmasını bekliyorum.