Işıl'ı çok sevdim, bilemediğim gizli bir şey yakaladım onda. Aaa bide baktım bitmiş oysa yeni bir kitap okumaya başladığım hissine kapılmıştım. Çooook çok güzel giriş olmuş arkadaşım, hani elimizde olsada birçırpıda okuyuversek istedim. Sevgiyle, sağlıkla kal
yine dalip gittim okumaya ve okurken her an "simdi bitecek simdi bitecek, henuz degil lutfen simdi degil" dusunceleri ile sonu geldi yazinin :) baslayamamak dediginiz buysa...
Gülsen öğretmenim, ben anlatımınıza kapılıp gidiyorum, kurgu falan hiç önemli değil. O kadar akıcı, o kadar duru ki ifadeleriniz, düşünmeme, yorumlamama gerek kalmıyor. Bilmiyorum ben böyle hissediyorum... Bir de, sizin duygularınızla, düşüncelerinizle, kendi ruhumda çok fazla paralellik buluyorum.
İşte o zaman "Ah" diyorum "ben de böyle açabilsem pandora'nın kutusunu, boşaltabilsem içindeki tüm acıları, kötülükleri, mutsuzlukları... Işıl gibi, rahatlasam birazcık". Keşke yapabilsem, ama yapamam. Ben sizin anlatımlarınıza bu yüzden bu kadar kapılıp gidiyorum ya zaten. Yazılarınızda sizin iç dünyanızı keşfetmek büyülüyor beni... Devam, çok güzeldi ilk adım, hadi devam... Sevgilerimle.
"Yanlış ritim" deki Işıl'ın uyurken başını saçını okşatan anlatımınla Romanda geçecek olan kah oordan kah ezelden anlatacağın herşey şimdiden dolu dolu ve iç-içe girdi yüreğime.Duvarda asılı boş portreden kapılar açılıp ışıklar karanlıklarla ve renk müzikle el-ele çekti beni en derinine. Sarhoş olmama az kaldı. Haydi dostum devam, seni de kalemini de seviyorum ben.
Çok düğümlü bir hayat,çok virajlı bir yol gibi yaşananlar,ama bu sefer far düğmesinin sizin elinizde olduğu kanısındayım. Bu kitabınızı gizemli kılacak olan zaman kavramlarının okuyucular tarafından yerlerine yerleştirilecek olması sanıyorum,buda dönüp dönüp tekrar okumaya vesile olacak ki,bence yaşananları hissedip anlayabilmenin en güzel yanı bu. 40 yıldır içtiklerim bir tanker olmuş mudur bilemiyorum ama bildiğim içince tüm borçlarımın alacak hanesine geçtiğidir,birde ayılınca tüm gerçeğin yüzünüzde tokat gibi patlaması olmasa. Biz doğru notaları duyuyoruz,doğru enstrümandan,doğru sesten,çalın hocam,çalın elimizdeki fenerin farkına varırız belki de...
İçimdeki his okudukça hayretler içerisine düşeceğimi, her bir sayfada yeni düğümleri çözeceğimi ve bittiğinde kendimi de bitmiş bir halde bulacağımı söylüyor. Yayınladığınız ilk bölümde de bu bölümde de aynı duyguyu hissettim; merak. Sonu ne olacak, olay ne, kurgu ne diyerek bir solukta okuyacağıma eminim. Zaten kelimeleri kullanış biçiminiz üzerine söylenebilecek tek söz yok. Sadece çok akıcı ve duru olduğunu ilave edebilirim bu gücünüzün yanına. Ve beni en etkileyendir; iç ses ve özellikle bu iç ses, anne ile konuşmaktaysa... Bir de bu başlayamamak olmamalı, başlanmış ve inanılmaz etkileyici olmuş şimdiye kadar paylaştıklarınız. Herkes gibi ben de devamını sabırsızlıkla beklemekteyim Mamy'ciğim.
"Yanlış Ritim"e! başlamışsınızda, karışık düğümlerin bizler tarafından okunup, biraz hazmedilmesini, iyi okumamızı istiyorsunuz gibi bir intiba edindim. Başlayamamak buysa şayet, ya başlasaydınız ve bu yazınız gibi kelimelere oynasaydınız ne olurdu halimiz acaba sevgili Gülsen hocam. Merakla beklemedeyim.
Çoktan başlamış bile roman. Nefis bir önsöz ya da giriş olmuş.
Ben olayları gelişim sırasına göre değil de karışık anlatan romanları daha çok seviyorum. Okurken, sıkı takip gerektiriyor. Kişi ve olaylar arasındaki bağlantıyı koparacağım endişesiyle elimden bırakamıyorum. Dolayısıyla hem daha heyecanlı hem daha ilginç oluyor.
BU, YANİ YORUMLARI TEK TEK CEVAPLAMAYIŞIM, BİR ŞEKİLDE YAZILACAKLAR HAKKINDA İSTEMEDEN BİLGİLER YANSITIRIM DİYE ÇEKİNDİĞİMDEN..
VE AYNI ZAMANDA ERKEN SEVİNEREK ZAMANSIZ ÖTEN HOROZ OLMAKTAN KORKTUĞUMDAN.. :)
"YORUM" UN SADECE BEĞENİ ANLAMINA GELMEDİĞİNİ BİLDİĞİNİZİ BİLİYORUM.. O NEDENLE, OLUŞABİLECEK TAVSİYELERİN DE BANA YOL GÖSTERİCİ OLACAĞINI BİLMENİZİ İSTİYORUM.
VERMEKTE OLDUĞUNUZ VE DEVAMINDAN ASLA ŞÜPHEYE DÜŞMEDİĞİM GÜÇ İÇİN SONSUZ TEŞEKKÜRLER EDERİM.
Son satıra nasıl geldiğimi dahi anlayamadığım o akıcı uslubunuzla gözümde canlanan sahneye öylesine kapılmışım ki!
Yazının, düzeltmeden bu şekilde sizin kaleminizden bize "adeta okuyucuyla konuşur gibi!" anlatımınız çok daha etkileyici inanın! Açılan her sayfada ve her konuda Işıl'ın dünyasının derinlerine daldıkça heyecanım daha da artacak...
Kalemi konuşturan ustalığını ve yüreğini çok öpüyorum Gülsen Hocam...Sevgilerimle...
Beynin kayıt düğmesine basan ele;içtenliğimle merhabe diyorum.
Cesurca irdelemeler mekan ve zamana bağlı kalmadan anlatımlar çok daha bir gizem katmış. Doğum tarihi belli olmayan ama hâla taptaze olan bir türkü gibi sımsıcak...
"Yaptıklarımdan değil yapmadıklarımdan pişmanım" Harika bir duruşun sesli düşünüşü...
Seçme-me-mek de hata yapmışım;yazarın kendi ile yüzleşmesi insan olarak mutlu etti beni. Pısır yaşamların sessiz ve kimsesiz gemileri olmak yerine dalgalarla boğuşan küçük bir kayık,bir yelkenli olmak bile onur verici.
"Yanlış enstrümana takılmış tel" gibi! Acaba diye düşündürdü beni. Acaba, beden ile ruhun harika bir perçinleşmesi olmadı da başka bir arayışın seslenişi midir diye?
Yoğunluğun bereketli tarlalarında dolaşan yazarın yaşamı b... buluşu, benim hayat felsefeme uymasa da, yazara; nasıl bir hayat önereceğimin de boşluğunu yaşadım...
Kaleminiz yazmaya,çizmeye,ses vermeye devam etsin.
Hani her okunduğunda farklı anlamlar ve tatlar keşfedilir ya, tekrar tekrar okuduğumda, paylaştıklarınızın içinde birkaç cümle beni etkisi altına aldı. Ve sanki bu cümlelerin bizlere verilen çok önemli ipuçları olduğunu hissettim;
"O kısacık anlattıklarının, anlatamadıklarının uvertürü olduğunu anladım."
"Gecenin pürüzsüz sessizliği içinde şeffaf netlikte tren sesini duyuyorum."
"Yaşamayı beceremediği gibi ona son vermeyi de beceremeyen mi?"
"Çok derinlerimde kalmış acılarımın üstünü şefkatle örtüp acı çekenler adına acı çekiyorum."
kurgusuzluk ha? ne kadar özgürler, gemi reddedip yılkıyı bozup dağa çıkan birer tay ruhuyla her bir parağraf ve ben sulu göz oldum bu aralar... ... başlanmış buna, çokta güzel başlanmış ve ben çok ama çok merak ettiğim bir yazı dizisi ile başbaşayım... ... bekliyorum, sabırsızlıkla...
''Yanlış Ritm'le '' 3 Aralıkta tanıştım. Sayfanın sonuna geldiğimde Işıl'ın gizemli dünyasına girmiştim bile.Hayatımda ilk kez bir romanın doğuşuna tanık oluyorum..Heyacan,merak, sevinç, kaygı gibi insani duyguların oluşturduğu bir yumağa dönüştüm.. Kendimi kapıp koyuvermek için önümde zorlu bir yolculuğun oldugunun farkındayın...Sanki bir labirentin başındayım...her dönemeçte kimbilir beni ne fırtınalar... ne ilginç bir okadar da derinden etkiliyecek öyküler... ne duygusal .. inişler...çıkışlar bekliyor.... 'Yanlış Ritim' zor bir roman olacak gibi bir duyguya kapıldım, tıpkı yaşamın kendisi gibi.. Ancak bir konuda içim çok rahat.. Yazarı öyle donanımlı bir kalem ustası ki..yaşamın hertürlü acımasız cilvelerinin üstesinden gelmiş öyle bir kahraman ki... öyle cesur bir yüreği var ki.. yeşil hareli keskin zeka ışıltılarının oynaştığı , öyle engin, derin duyguların barındığı kocaman duyarlı bir iç gözü var ki.... bu zorlu ritmin üstesinden gelip bize en güzel şekilde sunacağından eminim.... Gülsencim lütfen kendine çok iyi bak ve yersiz kaygılarla kaleminin bir an bile duraksamasına göz yumma...
'Yanlış bir enstrümana takılmış bir tel gibi hissediyorum kendimi.. Bu nedenle akort tutmuyor ruhum.. Bu yüzden yanlış bir enstrümanda takılı kalmış bir tel gibi yanlış ses vermekteyim zaman zaman anne!..'
Hocam,her satırı yüreğime dokundu. Ama bu cümle bitirdi beni. Kaleminize,yüreğinize sağlık. öperim,kucaklarım bir de sizi :)
EVET ÇOK GÜZEL MOTİVE EDİYORSUNUZ BENİ... YÜREKLENDİRİYORSUNUZ.. GÜÇ VERİYORSUNUZ.. BEN ÖYLE İKİ POH POHA NE OLDUM DELİSİ OLAN BİR İNSAN OLMADIĞIM İÇİN, GERÇEKTEN ÇOK GÜVEN DUYARAK VE HİSSEDEREK OKUYORUM VE ETKİSİNDE KALIYORUM YORUMLARINIZIN. ANCAK DÜŞÜNCELERİMİN, "YA!.." DİYE BAŞLAYAN CÜMLELER KURMASINA DA ENGEL OLAMIYORUM.. "ya bitiremezsem.... ya bittiğinde okuyanda eksik bir tad kalırsa... ya istediğim noktalara istediğim mesajı veremezsem.." GİBİ..
İLK BÖLÜMÜ SİZLERLE PAYLAŞMAYA KARARLIYIM TIPKI "albümdekiler" DE OLDUĞU GİBİ.. SONRASINA ALLAH KERİM :))
bir şekilde huzursuz okuyorum.. yazım güzel.. siz güzel.. verilen dostluk duygusu güzel.. bizi yetiştirirken elimize değerlilik sancağı tutuşturan annelere sitem güzel.. ama neden bilmem.. belki kendini bulmak yansıtan aynada..şimdi ne olacak diye okuyorum.. anlaşılan sıradan bir kadın yükü öyküsü olmayacak..
25 yorum:
başlayamamak hali buysa başladığını
görmek gerçekten müthiş olacak.
Işıl'ı çok sevdim, bilemediğim gizli bir şey yakaladım onda. Aaa bide baktım bitmiş oysa yeni bir kitap okumaya başladığım hissine kapılmıştım. Çooook çok güzel giriş olmuş arkadaşım, hani elimizde olsada birçırpıda okuyuversek istedim.
Sevgiyle, sağlıkla kal
yine dalip gittim okumaya ve okurken her an "simdi bitecek simdi bitecek, henuz degil lutfen simdi degil" dusunceleri ile sonu geldi yazinin :)
baslayamamak dediginiz buysa...
Bırakın bakir kalsın. Aynen dediğiniz gibi...
Sanırım bizi romanın derinliklerine çekecek olanda bu bakirlik.
Daldan dala değil, tam aksine açılan her sayfanın içten içe açılımı ve sağlaması gibi.
Cumaları beklemek zor geliyor artık!
Gülsen öğretmenim, ben anlatımınıza kapılıp gidiyorum, kurgu falan hiç önemli değil. O kadar akıcı, o kadar duru ki ifadeleriniz, düşünmeme, yorumlamama gerek kalmıyor. Bilmiyorum ben böyle hissediyorum... Bir de, sizin duygularınızla, düşüncelerinizle, kendi ruhumda çok fazla paralellik buluyorum.
İşte o zaman "Ah" diyorum "ben de böyle açabilsem pandora'nın kutusunu, boşaltabilsem içindeki tüm acıları, kötülükleri, mutsuzlukları... Işıl gibi, rahatlasam birazcık". Keşke yapabilsem, ama yapamam. Ben sizin anlatımlarınıza bu yüzden bu kadar kapılıp gidiyorum ya zaten. Yazılarınızda sizin iç dünyanızı keşfetmek büyülüyor beni... Devam, çok güzeldi ilk adım, hadi devam...
Sevgilerimle.
"Yanlış ritim" deki Işıl'ın uyurken başını saçını okşatan anlatımınla Romanda geçecek olan kah oordan kah ezelden anlatacağın herşey şimdiden dolu dolu ve iç-içe girdi yüreğime.Duvarda asılı boş portreden kapılar açılıp ışıklar karanlıklarla ve renk müzikle el-ele çekti beni en derinine. Sarhoş olmama az kaldı. Haydi dostum devam, seni de kalemini de seviyorum ben.
Çok güzeldi gerçekten,bitmesin istedim.
Sizi yavaş yavaş keşfediyorum bu da ayrı bir keyifmiş :)
Çok düğümlü bir hayat,çok virajlı bir yol gibi yaşananlar,ama bu sefer far düğmesinin sizin elinizde olduğu kanısındayım.
Bu kitabınızı gizemli kılacak olan zaman kavramlarının okuyucular tarafından yerlerine yerleştirilecek olması sanıyorum,buda dönüp dönüp tekrar okumaya vesile olacak ki,bence yaşananları hissedip anlayabilmenin en güzel yanı bu.
40 yıldır içtiklerim bir tanker olmuş mudur bilemiyorum ama bildiğim içince tüm borçlarımın alacak hanesine geçtiğidir,birde ayılınca tüm gerçeğin yüzünüzde tokat gibi patlaması olmasa.
Biz doğru notaları duyuyoruz,doğru enstrümandan,doğru sesten,çalın hocam,çalın elimizdeki fenerin farkına varırız belki de...
Saygılar.
İçimdeki his okudukça hayretler içerisine düşeceğimi, her bir sayfada yeni düğümleri çözeceğimi ve bittiğinde kendimi de bitmiş bir halde bulacağımı söylüyor.
Yayınladığınız ilk bölümde de bu bölümde de aynı duyguyu hissettim; merak. Sonu ne olacak, olay ne, kurgu ne diyerek bir solukta okuyacağıma eminim. Zaten kelimeleri kullanış biçiminiz üzerine söylenebilecek tek söz yok. Sadece çok akıcı ve duru olduğunu ilave edebilirim bu gücünüzün yanına. Ve beni en etkileyendir; iç ses ve özellikle bu iç ses, anne ile konuşmaktaysa...
Bir de bu başlayamamak olmamalı, başlanmış ve inanılmaz etkileyici olmuş şimdiye kadar paylaştıklarınız. Herkes gibi ben de devamını sabırsızlıkla beklemekteyim Mamy'ciğim.
"Yanlış Ritim"e! başlamışsınızda, karışık düğümlerin bizler tarafından okunup, biraz hazmedilmesini, iyi okumamızı istiyorsunuz gibi bir intiba edindim. Başlayamamak buysa
şayet, ya başlasaydınız ve bu yazınız gibi kelimelere oynasaydınız ne olurdu halimiz acaba sevgili
Gülsen hocam. Merakla beklemedeyim.
Sevgi ve saygılarımla..
Çoktan başlamış bile roman. Nefis bir önsöz ya da giriş olmuş.
Ben olayları gelişim sırasına göre değil de karışık anlatan romanları daha çok seviyorum. Okurken, sıkı takip gerektiriyor. Kişi ve olaylar arasındaki bağlantıyı koparacağım endişesiyle elimden bırakamıyorum. Dolayısıyla hem daha heyecanlı hem daha ilginç oluyor.
Devamını merakla bekliyorum
Sevgiler
MERHABA GÜZEL DOSTLARIM..
"Yanlış Ritim" 3/aralık/cuma başladı..
HEPİNİZİN YORUMLARINA AYRI AYRI CEVAP VEREMEYECEK OLUŞUMU HOŞGÖRÜ İLE KARŞILAYACAĞINIZI UMUYORUM.
BU, YANİ YORUMLARI TEK TEK CEVAPLAMAYIŞIM, BİR ŞEKİLDE YAZILACAKLAR HAKKINDA İSTEMEDEN BİLGİLER YANSITIRIM DİYE ÇEKİNDİĞİMDEN..
VE AYNI ZAMANDA ERKEN SEVİNEREK ZAMANSIZ ÖTEN HOROZ OLMAKTAN KORKTUĞUMDAN.. :)
"YORUM" UN SADECE BEĞENİ ANLAMINA GELMEDİĞİNİ BİLDİĞİNİZİ BİLİYORUM..
O NEDENLE, OLUŞABİLECEK TAVSİYELERİN DE BANA YOL GÖSTERİCİ OLACAĞINI BİLMENİZİ İSTİYORUM.
VERMEKTE OLDUĞUNUZ VE DEVAMINDAN ASLA ŞÜPHEYE DÜŞMEDİĞİM GÜÇ İÇİN SONSUZ TEŞEKKÜRLER EDERİM.
Son satıra nasıl geldiğimi dahi anlayamadığım o akıcı uslubunuzla gözümde canlanan sahneye öylesine kapılmışım ki!
Yazının, düzeltmeden bu şekilde sizin kaleminizden bize "adeta okuyucuyla konuşur gibi!" anlatımınız çok daha etkileyici inanın! Açılan her sayfada ve her konuda Işıl'ın dünyasının derinlerine daldıkça heyecanım daha da artacak...
Kalemi konuşturan ustalığını ve yüreğini çok öpüyorum Gülsen Hocam...Sevgilerimle...
Beynin kayıt düğmesine basan ele;içtenliğimle merhabe diyorum.
Cesurca irdelemeler mekan ve zamana bağlı kalmadan anlatımlar çok daha bir gizem katmış. Doğum tarihi belli olmayan ama hâla taptaze olan bir türkü gibi sımsıcak...
"Yaptıklarımdan değil yapmadıklarımdan pişmanım" Harika bir duruşun sesli düşünüşü...
Seçme-me-mek de hata yapmışım;yazarın kendi ile yüzleşmesi insan olarak mutlu etti beni. Pısır yaşamların sessiz ve kimsesiz gemileri olmak yerine dalgalarla boğuşan küçük bir kayık,bir yelkenli olmak bile onur verici.
"Yanlış enstrümana takılmış tel" gibi! Acaba diye düşündürdü beni. Acaba, beden ile ruhun harika bir perçinleşmesi olmadı da başka bir arayışın seslenişi midir diye?
Yoğunluğun bereketli tarlalarında dolaşan yazarın yaşamı b... buluşu, benim hayat felsefeme uymasa da, yazara; nasıl bir hayat önereceğimin de boşluğunu yaşadım...
Kaleminiz yazmaya,çizmeye,ses vermeye devam etsin.
Hani her okunduğunda farklı anlamlar ve tatlar keşfedilir ya, tekrar tekrar okuduğumda, paylaştıklarınızın içinde birkaç cümle beni etkisi altına aldı. Ve sanki bu cümlelerin bizlere verilen çok önemli ipuçları olduğunu hissettim;
"O kısacık anlattıklarının, anlatamadıklarının uvertürü olduğunu anladım."
"Gecenin pürüzsüz sessizliği içinde şeffaf netlikte tren sesini duyuyorum."
"Yaşamayı beceremediği gibi ona son vermeyi de beceremeyen mi?"
"Çok derinlerimde kalmış acılarımın üstünü şefkatle örtüp acı çekenler adına acı çekiyorum."
kurgusuzluk ha?
ne kadar özgürler, gemi reddedip yılkıyı bozup dağa çıkan birer tay ruhuyla her bir parağraf
ve
ben sulu göz oldum bu aralar...
...
başlanmış buna, çokta güzel başlanmış ve ben çok ama çok merak ettiğim bir yazı dizisi ile başbaşayım...
...
bekliyorum,
sabırsızlıkla...
"Başlayamamak"başlığını okuduğumda üzüldüğümü itiraf etmeliyim...
Merakla ve sabırla bekliyorum öğretmenim...
''Yanlış Ritm'le '' 3 Aralıkta tanıştım.
Sayfanın sonuna geldiğimde Işıl'ın gizemli dünyasına girmiştim bile.Hayatımda ilk kez bir romanın doğuşuna tanık oluyorum..Heyacan,merak, sevinç, kaygı gibi insani duyguların oluşturduğu bir yumağa dönüştüm..
Kendimi kapıp koyuvermek için önümde zorlu bir yolculuğun oldugunun farkındayın...Sanki bir labirentin başındayım...her dönemeçte kimbilir beni ne fırtınalar... ne ilginç bir okadar da derinden etkiliyecek öyküler... ne duygusal .. inişler...çıkışlar bekliyor....
'Yanlış Ritim' zor bir roman olacak gibi bir duyguya kapıldım, tıpkı yaşamın kendisi gibi..
Ancak bir konuda içim çok rahat.. Yazarı öyle donanımlı bir kalem ustası ki..yaşamın hertürlü acımasız cilvelerinin
üstesinden gelmiş öyle bir kahraman ki... öyle cesur bir yüreği var ki.. yeşil hareli keskin zeka ışıltılarının oynaştığı , öyle engin, derin duyguların barındığı kocaman duyarlı bir iç gözü var ki....
bu zorlu ritmin üstesinden gelip bize en güzel şekilde sunacağından eminim....
Gülsencim lütfen kendine çok iyi bak ve yersiz kaygılarla kaleminin bir an bile duraksamasına göz yumma...
Böyle güç aldıkça bu yürek, bu kaleme hükmeder sevgili Leyal'im..
Satırlarının zamanlamasını nasıl bu kadar kendin gibi güzel ayarlayabildin meslekdaşım?? Teşekkürler..
'Yanlış bir enstrümana takılmış bir tel gibi hissediyorum kendimi.. Bu nedenle akort tutmuyor ruhum.. Bu yüzden yanlış bir enstrümanda takılı kalmış bir tel gibi yanlış ses vermekteyim zaman zaman anne!..'
Hocam,her satırı yüreğime dokundu. Ama bu cümle bitirdi beni. Kaleminize,yüreğinize sağlık. öperim,kucaklarım bir de sizi :)
Çok güzel bir başlangıç..harika satırlar müthiş bir hikayenin habercisi sevgili öğretmenim..su gibi..meraktan ölüyorum..
YORUM YAPAN GÜZEL İNSANLAR..
EVET ÇOK GÜZEL MOTİVE EDİYORSUNUZ BENİ... YÜREKLENDİRİYORSUNUZ..
GÜÇ VERİYORSUNUZ..
BEN ÖYLE İKİ POH POHA NE OLDUM DELİSİ OLAN BİR İNSAN OLMADIĞIM İÇİN, GERÇEKTEN ÇOK GÜVEN DUYARAK VE HİSSEDEREK OKUYORUM VE ETKİSİNDE KALIYORUM YORUMLARINIZIN.
ANCAK DÜŞÜNCELERİMİN, "YA!.." DİYE BAŞLAYAN CÜMLELER KURMASINA DA ENGEL OLAMIYORUM.. "ya bitiremezsem.... ya bittiğinde okuyanda eksik bir tad kalırsa... ya istediğim noktalara istediğim mesajı veremezsem.." GİBİ..
İLK BÖLÜMÜ SİZLERLE PAYLAŞMAYA KARARLIYIM TIPKI "albümdekiler" DE OLDUĞU GİBİ..
SONRASINA ALLAH KERİM :))
Harika bir giris! Bittiginde okumak icin sabirsizlaniyorum. Anneme siparis verecegim bana buraya gondermesi icin:))) Anlatiminiz, uslubunuz bir harika
bir şekilde huzursuz okuyorum..
yazım güzel..
siz güzel..
verilen dostluk duygusu güzel..
bizi yetiştirirken elimize değerlilik sancağı tutuşturan annelere sitem güzel..
ama neden bilmem.. belki kendini bulmak yansıtan aynada..şimdi ne olacak diye okuyorum..
anlaşılan sıradan bir kadın yükü öyküsü olmayacak..
sevgilerimle..
atalet..
Yorum Gönder